hamur işi yapmayı çok severim ama bütün yemeklerimdeki temel felsefe "az iş, az zaman, az bulaşık"dır. o yüzden mesela, her ne kadar çok güzel yapsam da sufle yapmayı hiç sevmem, iki yılda bir kere ancak yaparım. ayrı kaplarda yumurtaların sarı ve beyazlarının ayrı ayrı çırpılması beni sinir eder. o yüzden bu keke de mesafeli yaklaşmıştım. canım yulaf kepeği krepi, ekmeği, galetası, her ne diyorsanız işte, öyle bir şey istemiyor günlerdir, eh karbonhidrat da almak zorundayım, tatlıyı da seviyorum, o zaman kek yapayım dedim. tarçınlı, limonlu bilmemneli kekler de kesmeyecek beni belli ki, bu tarifi denemek zaruri oldu. çıkardım kap kacağımı, başladım yumurta beyazlarımı çırpmaya.
her neyse, diğer yanda kuru malzemeleri karıştırıp, yumurta sarılarını ve sütü ekledim. bi dahaki sefere öyle yapmayacağım ama, yumurta sarılarının tatlandırıcıyla iyice çırpılması gerekiyordu bence. pandispanya hamurunu daha çok seven bi insanım sünger keklere göre.
evet, yumurta beyazından krema yapmada hiçbir sorunum yok, ama bir türlü kremayı diğer malzemelere karıştırmayı beceremiyorum arkadaş! ya cıvık oluyo, uğraştığım krema bozuluyo, ya da krema aynen kalıyo homojen olmuyo. o kadar da çalışmıştım nasıl karıştırılacağına, yine de homojen yapamadım.
kek kalıbının yarısını biraz geçiyordu hamur fırına koyduğumda. çıktığımda ise işte böyle kabarmıştı :
işte kekin son hali bu. tadı gerçekten güzel. birazcık dukanın kendi tariflerinden olan krem şokolaya benziyo ama onun nedeni de yumurta sarılarının iyi çırpılmış olmaması. haftaya daha iyi yaparım ben bu keki.
valla tadı, kokusu, dokusu, her şeyi harika oldu. elime sağlık. cheesecake'ten sonra beni tatmin eden ikinci tarif bu. kim bulduysa allah razı olsun! dieu bénisse son!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder